یک تیم تحقیقاتی در دانشکده پزشکی LKS، دانشگاه هنگ کنگ (HKUMed) کشف کردهاست که گلوکز بالا فعالیت ضد توموری سلولهای موثر ایمنی گاما دلتا T (سلولهای دلتا T)را تخریب میکند، که به افزایش خطر سرطان در دیابت کمک میکند، و برنامهریزی مجدد متابولیک توسط کنترل گلوکز ممکن است فعالیت ضد توموری سلولهای دلتا T را بهبود بخشد.
این مطالعه اهداف درمانی جدیدی را برای افزایش ایمنی ضد توموری سلولهای دلتا T و کاهش بیشتر خطر گسترش تومور و پیشرفت آن در دیابت فراهم میکند. دیابت و بیماریهای وابسته به آن، به عنوان نهمین علت عمده مرگ و میر در سراسر جهان، بار زیادی بر اقتصاد جهانی و سیستمهای مراقبتهای بهداشتی تحمیل میکنند. تقریبا ۱۰ % از بزرگسالان در سراسر جهان مبتلا به دیابت هستند و بیش از ۹۰ % دیابت نوع ۲ دارند (T۲DM). دیابت با افزایش بروز و مرگ و میر در بسیاری از انواع سرطانها از جمله سرطان پانکراس، کبد، پستان، کولورکتال و آندومتر مرتبط است. از آنجا که افزایش گلوکز خون میتواند تکثیر و پیشرفت سلولهای سرطانی را تحریک کند، هیپرگلیسمی ممکن است به خطر بالای گسترش سرطان در دیابت کمک کند.
علاوه بر این، تصور میشود که خطر بالای سرطان با ایمنی غیر طبیعی مرتبط است زیرا متابولیسم گلوکز برای تکثیر، تمایز و عملکرد سلولهای ایمنی و شکل دادن به پاسخ ایمنی حیاتی است. در حالی که سلولهای دلتا T نقش اساسی در ایمونوسورویلانس تومور دارند، تاثیر هیپرگلیسمی بر ایمونوسورویلانس و خطر سرطان در دیابت به خوبی درک نشده است.
اخیرا نشانداده شدهاست که سلولهای انسانی فعال شده با آنتیژن فسفو، و اگزوزوم های آنها میتوانند با ترشح عوامل سیتوتوکسیک و کنترل رشد تومور، به طور موثری سلولهای تومور را از بین ببرند. این ویژگیهای سلولهای دلتا T آنها را به کاندیدهای امیدوار کننده برای ایمونوتراپی سرطان تبدیل میکند. با این حال، اینکه آیا و چگونه متابولیسم گلوکز اثرات ضد توموری سلولهای دلتا T را تحتتاثیر قرار میدهد یا خیر، ناشناخته باقی میماند.
تیم تحقیق دریافت که گلوکز بالا سطح بالایی از تولید و ترشح لاکتات را در سلولهای دلتا T القا میکند، که به نوبه خود از انتقال دستگاه سیتولیتیک به سیناپس تومور T سلول جلوگیری کرده و فعالیت ضد توموری سلولهای دلتا T را مختل میکند.
پروفسور تو ونوی از گروه پزشکی اطفال و نوجوانان، دانشکده پزشکی بالینی، HKUMed، که رهبری این تحقیق را بر عهده داشت، اشاره کرد: ” مطالعه ما برای اولین بار نشان داد که دیابت هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی هم از نظر تعداد و هم از نظر سمیت سلولی در سلولهای سرطانی، دارای نقایص است. بنابراین، نقص در سلولهای دلتا T ممکن است به خطر بالای سرطان در دیابت کمک کند. علاوه بر این ما یک مکانیزم اساسی مرتبط با نقصهای سلول دلتا T در دیابت را روشن میکنیم. به طور قابلتوجهی، ما متوجه شدیم که برنامهریزی مجدد متابولیک با کنترل گلوکز یا درمان متفورمین میتواند ناهنجاریهای متابولیک را معکوس کند و فعالیت ضد توموری سلولهای دلتا T ناشی از گلوکز بالا را احیا کند.
نتایج، مسیرهای متابولیک گلوکز را به عنوان هدفی برای معکوس کردن نقص ایمنی در دیابت برجسته میکند و پیشنهاد میکند که برنامهریزی مجدد متابولیک با کنترل گلوکز یا درمان با متفورمین ممکن است فعالیت ضد توموری سلولهای T را برای جلوگیری از گسترش سرطان در دیابت بهبود بخشد.
یافتههای این مطالعه پیامدهای مهمی برای کنترل و جلوگیری از گسترش سرطان در دیابت دارد. این مطالعه برای اولین بار توضیح میدهد که متابولیسم گلوکز نامنظم، سمیت سلولی ناقص سلولهای دلتا T را در برابر سلولهای توموری در دیابت القا میکند. علاوه بر این، برنامهریزی مجدد متابولیک با کنترل گلوکز یا درمان متفورمین میتواند فعالیت ضد توموری سلولهای دلتا T را احیا کند، که ممکن است اهداف درمانی جدیدی برای افزایش ایمنی ضد توموری سلولهای دلتا T و کاهش بیشتر خطر توسعه تومور و پیشرفت در دیابت فراهم کند.
منبع: medicalxpress