براساس مطالعه جدیدی که در مجله تغذیه BMJ منتشر شده است، روزه داری متناوب با کاهش خطر کووید -۱۹ شدید مرتبط است.
روزه داری متناوب معمولا به معنای نخوردن برای مدت مشخصی در طول روز، در برخی یا تمام روزهای هفته است. این احتمالاً شناخته شده ترین شکل غذا خوردن با محدودیت زمانی است که شامل اعمال دیگری مانند اجتناب از برخی غذاها یا محدود کردن کالری در دوره های زمانی مشخص است. زمانی که صحبت از فواید و خطرات سلامتی به میان میآید، خوردن محدود به زمان، سابقه متفاوتی دارد. تحقیقات نشان داده است که روزه داری متناوب برای کاهش وزن در زنان با سابقه دیابت بارداری موثر است و یک مطالعه اخیر نشان داده است که روزه متناوب با محدودیت کالری برای بهبود دیابت نوع ۲ (سطح طبیعی گلوکز خون بدون مصرف هیچ گونه داروی کاهش دهنده گلوکز) موثر است. حتی یک رژیم غذایی کم کالری متناوب – به جای روزه – به بهبود کنترل قند خون و خطر قلبی عروقی در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ کمک می کند. با این حال، یک مطالعه نشان داد که هیچ کاهش وزنی از خوردن محدود به زمان سود نمی برد، و مطالعه دیگر نشان داد که حذف وعده های غذایی (لزوما به عنوان بخشی از هر روزه متناوب برنامه ریزی شده)با خطر بالاتر مرگ زودرس مرتبط است.
در مطالعه اخیر، محققان نتایج مربوط به COVID-19 را در ۲۰۵ نفر که بین مارس ۲۰۲۰ و فوریه ۲۰۲۱ آزمایش عفونت ویروسی مثبت داشتند، مقایسه کردند. آنها همچنین گروه بزرگتری از ۱۵۲۴ نفر را که برای عفونت آزمایش شده بودند، بدون اینکه نتیجه آزمایش آنها مثبت باشد یا خیر، بررسی کردند. به عنوان بخشی از این مطالعه، شرکت کنندگان “سابقه شخصی روزه داری دوره ای معمول” خود را در طول زندگی خود گزارش کردند. محققان سپس از این پاسخ ها برای مقایسه عادات روزه داری متناوب با خطر بستری شدن یا مرگ ناشی از کووید -۱۹ در افرادی که تست کرونای آن ها مثبت بود و خطر مثبت شدن تست کووید -۱۹ در گروه بزرگ تر شرکت کنندگان استفاده کردند.
روزه داری متناوب با کاهش خطرات ناشی از کووید -۱۹ ارتباط دارد
در گروه کوچکتر ۲۰۵ شرکتکننده که تست COVID-19 مثبت داشتند، ۷۳ نفر (۳۵٫۶٪) قبل از تشخیص کووید-۱۹ به طور دورهای روزه میگرفتند. در میان شرکتکنندگانی که بهطور دورهای روزه میگرفتند، میزان مجموع بستری شدن در بیمارستان و مرگها ۱۱ درصد بود، در مقایسه با ۲۸۲٫۸ درصد در افرادی که روزه نمیگرفتند – به این معنی که روزهداری با ۳۹ درصد کمتر خطر بستری شدن در بیمارستان یا مرگ مرتبط بود. تعدادی از عوامل دیگر با بستری شدن در بیمارستان یا مرگ مرتبط بودند، از جمله سن بالاتر، شناسایی به عنوان اسپانیایی تبار، و سابقه حمله قلبی.
هنگامی که محققان عادات روزه داری را با خطر مثبت شدن آزمایش کووید-۱۹ در گروه بزرگتر شرکت کنندگان مقایسه کردند، پیوند بسیار ضعیف تری پیدا کردند. در میان شرکتکنندگانی که مقداری روزهداری متناوب را گزارش کردند، میزان مثبت بودن نتیجه تست کووید-۱۹، ۱۴٫۳ درصد بود، در مقایسه با ۱۳٫۰ درصد در بین کسانی که روزه نمیگرفتند. این تفاوت از نظر آماری حتی نزدیک به معنی دار نبود، به این معنی که ممکن است به دلیل شانس باشد.
محققان به این نتیجه رسیدند که در یک جمعیت مطالعه نسبتاً کوچک قبل از در دسترس بودن واکسنهای COVID-19، روزهداری متناوب با خطر کمتری برای پیامدهای شدید COVID-19 مرتبط بود، اما با خطر کمتر ابتلا به عفونت ویروسی مرتبط نبود. آنها نوشتند: «روزهداری ممکن است یک درمان مکمل برای واکسیناسیون باشد که میتواند حمایت ایمنی […] را در طول و پس از همهگیری ایجاد کند.»
منبع: diabetes self management