بهترین راه برای متوقف کردن دیابت نوع دو چیست؟
پیش از آنکه به یک معضل تبدیل شود آن را تشخیص دهید.
به گزارش پایگاه خبری دیابت (دیابتیک نیوز)، دکتر جوزف الوی، رئیس بخش غدد و متابولیسم مرکز پزشکی «ویک فارست باپتیست» کارولینا میگوید: «عبارتی که من برای آن به کار میبرم پیشگیری بوسیله تشخیص است.»
بر کسی پوشیده نیست که دیابت -سطح بالای گلوکوز خون به دلیل ناتوانی بدن در تولید انسولین کافی (دیابت نوع ۱) یا در عملکرد نامناسب آن (دیابت نوع ۲) برای مصرف گلوکز- در ایالات متحده به یک بیماری همهگیر تبدیل شده است. طبق آمار مراکز فدرال کنترل و پیشگیری بیماریها (CDC)، حدود ۲۹ میلیون نفر در امریکا دیابت نوع دو دارند که سابقا با عنوان دیابت بزرگسالان شناخته میشد چون ۹۰ درصد موارد را بزرگسالان تشکیل میدادند. این بیماری اگر تشخیص داده نشود میتواند به عوارضی جدی شامل بیماری قلبی، نارسایی کلیه، سکته، کوری و از دست دادن انگشتان پا و پاها منجر شود.
آنچه کمتر شناخته شده است آن است که حدود ۳ برابر این جمعیت -حدود ۸۶ میلیون نفر- در ایالات متحده پیشدیابت دارند. وضعیتی که سطح قند خون بالاتر از معمول است اما هنوز پایینتر از حد دیابت نوع دو قرار دارد. پیشدیابت به طور کلی علائم قابل توجهی ندارد بنابراین طیف گستردهای از افراد در این وضعیت -۹ نفر از ۱۰ نفر، طبق آمار CDC- حتی خبر ندارند که به این وضعیت دچار شدهاند.
اما پیشروی از پیشدیابت به سمت دیابت نوع دو حتمی و گریزناپذیر نیست و تست قند خون متداولی با نام A1C وجود دارد که میتواند مشخص کند که آیا سطح گلوکوز خون فرد نیاز به توجه و مراقبت بیشتر دارد یا خیر.
الوی میگوید: «پیشدیابت فرصت بزرگی برای پیشگیری از دیابت است. آزمایش A1C واقعا به شما کمک میکند متوجه شوید که آیا مشکلی وجود دارد یا خیر و اگر بله، کمک میکند که با آن مواجه شوید. این یک آزمایش ساده و ارزان است که به هیچ آمادگی خاصی نیاز ندارد اما میتواند اطلاعات ارزشمند بسیاری به دست دهد.»
آزمایش A1C (که آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله خوانده میشود)، درصد هموگلوبینهای گلیکوزیله -فرض کنید همان سلولهای قرمز آغشته به شکر خون باشد- را در جریان خون اندازه میگیرد که نشاندهنده سطح متوسط گلوکوز خون در سه ماه گذشته است. آزمایش A1C نسبت به یک آزمایش ناشتای گلوکوز پلاسما، که در آن نمونه خون فردی که حداقل ۸ ساعت از خوردن و آشامیدن پرهیز کرده است به کار میرود، ارزیابی دقیقتری فراهم میکند.
الوی میگوید: «آزمایش ناشتا یک تصویر لحظهای از وضعیت سطح قند خون شما در یک زمان معین است که میتواند نشانگر وضعیت واقعی شما باشد یا نباشد. از طرف دیگر، آزمایش A1C به نوعی برگه گزارش ۹۰ روز گذشته است و این شاخص باارزشتری است.»
پس ما باید آزمایش بدهیم؟
موسسات و سازمانهای مختلف توصیههای مختلفی دارند اما به طور کلی همه آنها اتفاق دارند که اگر شما با عوامل خطر معمول دیابت مواجه هستید، حتی اگر هیچ یک از علائم دیابت را ندارید، بهتر است پایش سطح گلوکوز خون خود را با یک پزشک در میان بگذارید. و از آنجا که این عوامل خطر شامل سن بالای ۴۰ سال، اضافهوزن یا چاقی، عدمتحرک، سابقه خانوادگی دیابت نوع دو، فشار خون بالا، داشتن سطح کلسترول HDL (خوب) پایین یا LDL (بد) بالا، داشتن نژاد افریقایی-امریکایی، اسپانیایی، سرخپوست، آسیایی-امریکایی و یا تیره جزایر اقیانوس آرام است، الوی میگوید «تقریبا هر کسی» باید آزمایش شود.
الوی میگوید: «من معتقدم که کار من آن است که به افراد کمک کنم که انتخابهای درست داشته باشند. و برای اینکار آنها به اطلاعات خوب نیاز دارند که بخشی از آن سنجش و پایش برای پیشدیابت و دیابت است.»
اگر آزمایش خوشبختانه سطح بالای گلوکوز خون را آشکار کند، در بیشتر موارد میتوان از رشد دیابت نوع دو پیشگیری کرد یا آن را به تاخیر انداخت. اینکار با تغییراتی نظیر کاهش وزن، تغذیه سالمتر و افزایش فعالیت بدنی در طول چرخه زندگی امکانپذیر است. همچنین داروهای ضد-دیابتی نظیر متفورمین وجود دارند که به بدن کمک میکنند انسولین را به شکل موثرتری مصرف کند.
الوید میگوید: «ما نمیتوانیم از شر ژنهای شما یا چیزهای دیگری که ممکن است فرد را از قبل در معرض دیابت قرار دهند خلاص شویم و درمانی برای آن نداریم اما راههایی را برای کنترل آن میشناسیم. برای بیشتر بیماران، به خصوص اگر پیشدیابت را تشخیص دهیم، تغییراتی که آنها باید در زندگی خود اعمال کنند میتواند کوچک و در عین حال موثر باشد.»
«کاهش ۵ تا ۶ کیلوگرم از وزن بدن و روزانه ۲۰ دقیقه پیادهروی میتواند بهتر از دارو باشد. گاهی محدود کردن مصرف کربوهیدراتها یا افزودن فیبر بیشتر به رژیم غذایی کمک زیادی میکند و برای بیماران جوانتر حذف نوشیدنیهای قنددار به تنهایی میتواند کافی باشد.»
و اگرچه دیابت نوع دو پیشرفته هم با مراقبت میتواند مدیریت شود -یا حتی بهبود یابد-، تشخیص زودهنگام مشکلات قند خون حیاتی است.
الوی میگوید: «به وضوح پیشیگری از عوارض بهتر است تا اینکه اجازه دهید که اتفاق بیفتند و بعد سعی کنید آنها را درمان کنید. من فکر میکنم که فوقالعاده مهم است که افرادی را که در معرض خطر دیابت قرار دارند شناسایی کنیم و به آنها بگوییم: این ریلی است که شما روی آن ایستادهاید و باید قبل از رسیدن قطار از سر راه کنار بروید.»
منبع: http://www.news-medical.net