یک مطالعه جدید نشان می دهد که آب آشامیدنی تمیز، بهداشت، شستن دست‌ها و مداخلات تغذیه برای سیستم استرس فیزیولوژیکی در اوایل دوران کودکی مفید است.
گروهی از محققان، ۵۵۵۱ زن باردار و فرزندانشان را در مناطق روستایی بنگلادش مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
زنان در یکی از هفت گروه قرار گرفتند. چهار گروه مکمل‌های غذایی و سپس یکی از موارد زیر را دریافت کردند: آب آشامیدنی تمیز، سرویس بهداشتی، ایستگاه‌های شستشوی دست‌ها یا مشاوره تغذیه. گروه پنجم مداخلات آب، بهداشت و شستشوی دست و گروه ششم مداخلات آب، بهداشت، شستشوی دست و تغذیه دریافت کردند. گروه آخر هیچ مداخله ای دریافت نکرد.
نتایج نشان داد کودکانی که مادرانشان آب آشامیدنی، بهداشت، شستن دست ها و تغذیه دریافت کرده بودند، در اوایل دوران کودکی تنظیم بیشتری از سیستم استرس فیزیولوژیکی داشتند. این مداخلات پاسخ استرس فیزیولوژیکی کودکان را افزایش داد، استرس اکسیداتیو آنها را کاهش داد و متیلاسیون DNA را کاهش داد.
بر اساس گزارش مطالعه، «یک کارآزمایی تصادفی خوشه‌ای از مداخلات آب، بهداشت، شستشوی دست‌ها و تغذیه بر روی استرس و برنامه‌ریزی اپی ژنتیک»، یک پاسخ استرس تنظیم‌شده برای مسیرهای رشد و تکامل سالم کودک ضروری است.
استرس اکسیداتیو توسط محققان به عنوان “انباشته شدن رادیکال های آزاد ناپایدار که به DNA و ساختارهای سلولی آسیب می رساند” توصیف می شود. این بیماری با بسیاری از اختلالات کودکان از جمله آسم، سوء تغذیه پروتئین-انرژی و بیماری های اسهالی مرتبط است و می تواند منجر به بیماری هایی مانند دیابت، سرطان و آلزایمر شود.
متیلاسیون DNA، یک تغییر شیمیایی در DNA، معمولاً ناشی از شرایط محیطی است که در هنگام تقسیم سلول‌ها وجود دارد و با بدرفتاری در دوران کودکی همراه است. متیلاسیون افزایش یافته و غیرطبیعی DNA نیز با بیماری‌هایی مانند سرطان، لوپوس، دیستروفی عضلانی و نقایص مادرزادی مرتبط است.
تحقیقات موجود طیف وسیعی از دانش را در مورد نحوه تأثیرگذاری رشد دوران کودکی و مسیر سلامتی تحت تأثیر عوامل محیطی ارائه می‌دهد. محققان ادعا می‌کنند که این مطالعه جدید، دقیق‌ترین شواهد را در مورد فیزیولوژی استرس و برنامه‌ریزی اپی ژنتیک ارائه می‌کند، زیرا تحقیقات قبلی فاقد مداخلات تجربی و گروه‌های کنترل برای مقایسه بود و در کشورهای با درآمد بالا با دسترسی به آب سالم و بهداشت بالا انجام شد.
آدری لین، استادیار میکروبیولوژی و سم شناسی محیطی در دانشگاه کالیفرنیا سانتا کروز، گفت: «در اینجا، ما تفاوت هایی را در نتایج بین یک گروه مداخله و یک گروه کنترل مشاهده می کنیم که هر دو اندازه قابل توجهی دارند. هنگامی که ما در سال ۲۰۰۹ مطالعه را به صورت آزمایشی شروع کردیم، مقیاس آن در زمینه های تحقیقاتی سلامت و تغذیه بی سابقه بود.
“این واقعا معرف شرایطی است که اکثریت جمعیت جهان با آن دست و پنجه نرم می کنند. هنگامی که این نوع تحقیقات در کشورهای با درآمد بالا انجام می شود، شما واقعاً تمام این عوامل استرس‌زای مهمی را که می توانند بر کودک تأثیر بگذارند، درک نمی کنید.
این مطالعه همچنین اولین موردی بود که مداخلات فیزیکی را به جای مداخلات روانی اجتماعی برای بهبود فیزیولوژی استرس در کودکان ساکن در منطقه‌ای با دسترسی محدود به منابع اجرا کرد. این نشان داد که چه زمانی و چگونه مداخلاتی مانند آب آشامیدنی سالم، تغذیه و بهداشت، فیزیولوژی کودک را تغییر می‌دهد.
لین توضیح داد که بهبودهای حاصل از مداخلات فیزیکی مشابه اقدامات روانی اجتماعی است.
او معتقد است که ترکیب هر دو نوع مداخله منجر به مزایای سلامتی بیشتر می شود.
لین افزود: «شما اغلب می شنوید که آنچه در رحم اتفاق می افتد تا آخر عمر شما را تحت تأثیر قرار می دهد، به ویژه در مورد سلامتی و ابتلا به برخی بیماری ها.
محققان امیدوارند این کارآزمایی که در سال ۲۰۱۲ آغاز شد و هنوز بر شرکت کنندگان نظارت می شود، به نشان دادن اثرات مداخلات ارائه شده در دو سال اول زندگی کودک ادامه دهد.
منبع: diabetes.co.uk
