امکان پیادهروی در اطراف خانه، با شانس افراد برای چاقی و گسترش دیابت نوع ۲ ارتباط دارد.
طبق نتایج حاصل از یک تحقیق، در افراد ساکن در مناطقی که امکان پیادهروی در آنجا وجود دارد، احتمال ابتلا و گسترش دیابت نوع ۲ کمتر است.
به گزارش پایگاه خبری دیابت (دیابتیک نیوز)، یک مطالعهی ۱۲ سالهی کانادایی نشان داده است امکان پیادهروی در اطراف خانه، با شانس افراد برای چاقی و گسترش دیابت نوع ۲ ارتباط دارد.
محققین در “انستیتو دانش لی کاشینگ” وابسته به “بیمارستان سنت مایکل” در تورنتو، برای بررسی اضافه وزن، چاقی، و دیابت، زندگی در مناطقی که امکان پیادهروی در آنجا زیاد است، را با مناطقی که امکان پیادهروی در آنها کم است، مقایسه کردند.
قابلیت پیادهروی در مجاورت منزل، از یک شاخص معتبر مشتق شده که شامل تراکم جمعیت، تراکم اقامت، مقصدهایی با قابلیت پیادهروی، شامل تعدادی از مغازهها، خدمات، کتابخانهها، بانکها، مراکز اجتماعی و همچنین مدارس با مسافت ۱۰ دقیقه پیادهروی، میشود.
محققین از بررسیهای سالانه برای شناسایی و ارزیابی افراد بین ۳۰ و ۶۴ سالهی ساکن در شهرهای جنوبی اونتاریو استفاده کردند.
طبق مطالعهای که در مجلهی JAMA (The Journal of the American Medical Association) منتشر شد، مناطق مسکونی شهری در اونتاریو کانادا، که در آنها مناطق قابل پیادهروی بیشتری طراحی شده است، با کاهش نرخ دیابت نوع ۲ در سالهای ۲۰۰۱ و ۲۰۱۲ مواجه بودند.
“دکتر جان هوکس” از “انجمن دیابت کانادا” (CDA) گفت: ” در مناطقی که امکان پیادهروی وجود دارد، خطر مشاهدهی یک مورد جدید دیابت، حدود ۲۰ درصد کاهش مییابد. درحالیکه در مناطقی با قابلیت کم پیادهروی، ریسک دیابت، ثابت بوده و حتی افزایش نیز داشته است.
آنچه در دههی اخیر مشخص شد این است که فاکتورهای محیطی، در ریسک دیابت نوع ۲، واقعا مهم هستند.
این تیم مطالعاتی، بر مزایای ورزش منظم در افرادی مبتلا به دیابت و افراد بدون دیابت تأکید داشتند که شامل بهبود سطوح گلوکز خون و فشار خون میباشد.
منبع: the global diabetes community
لینک کوتاه : http://diabeticnews.ir/?p=3222