نتایج مطالعات اخیر نشان داده است، افراد چاق در صورت دوستی و معاشرت با افراد لاغر احتمال بیشتری دارد که در تلاششان برای کاهش وزن موفق شوند.
این یافتهها حاصل تحقیق آقای اندرسون از دانشگاه بایلور است که تأثیر موفقیت در کاهش وزن را در اثر معاشرت با افراد چاق و لاغر ارزیابی کرد.
چاقی بطور قابل توجهی خطر ابتلاء به دیابت نوع ۲ را افزایش میدهد و افراد مبتلا به این بیماری اغلب میخواهند که وزن خود را کم کنند.
بطور اولیه این موضوع با داشتن رژیم غذایی مناسب و کنترل صحیح قند خون بدست میآید، ولی این مطالعه بینش جذاب جدیدی در مورد عامل دیگری که میتواند باعث کاهش وزن شود ارائه میدهد.
اندرسون تحقیقی بر روی ۹۳۳۵ نفر که در سنین بین ۱۸ تا ۶۵ سالگی بودند را انجام داد. از این افراد تعدادی سؤال پرسیده شده بود از جمله اینکه آیا مایل به افزایش، کاهش یا حفظ وزن خود هستند.
وضعیت افراد بمدت یک سال پیگیری شده و از آنها خواسته شده بود تغییراتی که در وضعیت رفتارهای اجتماعی و شاخص توده وزنی (BMI) خود طی این مدت دارند را گزارش دهند. پاسخ دهندگان همچنین چهار نفر از بزرگسالانی که اغلب اوقات فراغت خودشان را با آنان سپری میکنند را مشخص کردند. این افراد میتوانستند از بین اعضای فامیل، دوستان یا همکاران باشند. یافتههای اندرسون نشان داد افرادی که تلاش میکردند وزن خود را کم کنند بیشتر وقت خود را با افراد چاق سپری میکردند تا افراد لاغر. به اعتقاد اندرسون این بخاطر این است که این افراد احساس راحتی بیشتری در همنشینی با افراد مشابه خود احساس می کردند حال آنکه این موضوع حقیقتاً موفقیت آنها در کم کردن وزن خودشان را مختل میکرد.
اندرسون میگوید: «ناسازگاری مهمی بین روابط اجتماعی افرادی که تصمیم داشتند وزن خود را کم کنند با عواملی که احتمال دارد در زمینه کاهش وزن مؤثر باشد، مشاهده گردید. این ممکن است توجیه کننده این مطلب باشد که چرا تصمیماتی که برای کم کردن وزن گرفته میشود اغلب ناموفق است.»
این مطالعه در مجله چاقی به چاپ رسیده است.