کنترل دیابت با استفاده از فناوری پایش مداوم گلوکز (CGM) ، ابزاری کارآمد برای مدیریت دقیق‌تر قند خون بیماران است. مطالعه جدیدی نشان می‌دهد که استفاده از شاخص‌های زمان در محدوده (TIR) و زمان در محدوده باریک (TITR) به بهبود کنترل دیابت کمک می‌کند. این شاخص‌ها به بیماران و پزشکان امکان می‌دهند تا سطح گلوکز خون را به طور پیوسته و دقیق ارزیابی کنند.
TIR و TITR ابزارهای نوین برای مدیریت دیابت
زمان در محدوده (TIR) نشان‌دهنده مدت زمانی است که قند خون بیمار در محدوده مطلوب ۷۰ تا ۱۸۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر قرار دارد. در مقابل، زمان در محدوده باریک (TITR) با تمرکز بر محدوده دقیق‌تر ۷۰ تا ۱۴۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر به بیمارانی که به دنبال کنترل دقیق‌تر قند خون هستند، کمک می‌کند. بررسی‌ها نشان داده‌اند که بیماران دیابت نوع ۲ (T2D) که از انسولین استفاده نمی‌کنند، بهترین نتایج را در این دو شاخص دارند. در مقابل، بیماران دیابت نوع ۱ (T1D) با نوسانات بیشتر قند خون، در دستیابی به این شاخص‌ها با چالش‌های بیشتری مواجه هستند.
تأثیر تغییرات قند خون و اهمیت شاخص TITR
این مطالعه همچنین نقش تغییرات مداوم قند خون، یا همان تغییرپذیری گلیسمی را بررسی کرده است. نتایج نشان می‌دهد که کاهش تغییرات قند خون باعث بهبود نتایج در شاخص‌های TIR و TITR می‌شود. به خصوص TITR در ارزیابی بیمارانی که به سطوح قند خون نزدیک به نرمال نیاز دارند، بسیار موثر است.
نتیجه‌گیری
استفاده از CGM و شاخص‌های TIR و TITR در بهبود کنترل دیابت و کاهش عوارض مرتبط با این بیماری موثر است. این ابزارهای نوین به بیماران و پزشکان کمک می‌کنند تا کنترل دقیق‌تری بر سطح قند خون خود داشته باشند و به اهداف درمانی خود دست یابند.
Dunn, T. C., Ajjan, R. A., Bergenstal, R. M., & Xu, Y. (2024). Is it time to move beyond TIR to TITR? Real-world data from over 20,000 users of continuous glucose monitoring in patients with type 1 and type 2 diabetes. Diabetes Technology & Therapeutics, 26(3), 203-210. https://doi.org/10.1089/dia.2023.0565
