یک مطالعه جدید نشان می دهد که تعداد افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ (T1DM) که بالای ۶۵ سال زندگی می کنند، افزایش قابل توجهی داشته است، اما نابرابری های مراقبت‌های سلامتی در جهان هنوز مشهود است.
محققان چینی داده های بیش از ۲۰۰ کشور را ارزیابی کردند و دریافتند بین سال های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۹، تعداد افراد ۶۵ ساله و بالاتر مبتلا به دیابت نوع ۱ از ۱٫۳ میلیون به ۳٫۷ میلیون افزایش یافته است.
یکی دیگر از یافته‌های کلیدی این بود که میزان مرگ و میر در مدت مشابه ۲۵ درصد کاهش یافته بود و از ۴٫۷ در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر به ۳٫۵ نفر رسیده است.
با این حال، یافته‌ها همچنین نابرابری‌ها را در مراقبت‌های سلامت دیابت نشان داد، زیرا نرخ مرگ و میر در کشورهای با درآمد بالا ۱۳ برابر سریع‌تر از کشورهای با درآمد پایین و متوسط کاهش یافته است.
نویسندگان مطالعه گفتند: «برای افراد مسن مبتلا به دیابت نوع ۱ و خانواده‌هایشان در سراسر جهان، کاهش مرگ‌ومیر مرتبط با این بیماری دلگرم‌کننده است.
برای سیاستگذاران، آمادگی منابع بهداشتی و درمانی برای تعداد فزاینده افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ و مشکلات مربوط به سالمندی، به ویژه در کشورهایی با شاخص جمعیتی متوسط و پایین مورد نیاز است.
این مطالعه همچنین بر توجه فوری به استراتژی‌های حمایتی برای جمعیت سالخورده و افراد مسن مبتلا به دیابت نوع ۱، تخصیص منطقی منابع سلامت و ارائه دستورالعمل‌های هدفمند تأکید می کند.
از دیگر یافته‌های این مطالعه افزایش میزان دیابت نوع ۱ به ویژه در بین مردان است. میزان شیوع این بیماری در تمامی گروه‌های سنی از ۶۵ تا ۹۴ حداقل سه برابر شده است.
کاهش نرخ مرگ و میر به طور قابل توجهی در میان زنان و افراد زیر ۷۹ سال مشاهده شد.
تیم تحقیقاتی همچنین از معیار دیگری استفاده کرد – سال‌های زندگی تعدیل‌شده با ناتوانی (DALY) ، که ترکیبی از معیارهای کمیت و کیفیت زندگی است. آنها دریافتند که در افراد زیر ۷۹ سال، کاهش DALY به طور قابل توجهی مشاهده شد.
نویسندگان می‌گویند: «سطح بالای گلوکز پلاسما ناشتا عامل اصلی در تعیین معیار سال‌های زندگی تعدیل‌شده ناتوانی بود، که نشان می‌دهد مدیریت هیپرگلیسمی برای افراد مسن مبتلا به دیابت نوع ۱ همچنان چالش‌برانگیز است».
آمریکای شمالی، استرالیا و اروپای غربی بالاترین میزان دیابت نوع ۱ را دارند، اما بالاترین میزان DALY در جنوب آفریقا، اقیانوسیه و کارائیب مشاهده شد.
منبع: diabetes.co.uk
