در مطالعه اخیر منتشر شده در لنست، محققان اهداف پیمان جهانی دیابت سازمان بهداشت جهانی (GDC) را برای بهبود نتایج سلامتی برای همه افراد مبتلا به این بیماری کشنده و غیر واگیر توصیف کردند. آنها معیارهای کلیدی و اهداف درمانی توسعه یافته توسط GDC، مبنای علمی، اولویت بندی، تغییرات و پوشش آنها را در سطح جهانی بررسی کردند.
پس‌زمینه:
GDC با الهام از موفقیت های قبلی در ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV)و این فرض که اندازه گیری عمل را هدایت می کند، کنشگران مختلف را برای رسیدن به هدف کاهش خطر دیابت در مقیاس جهانی متحد کرد. علاوه بر این، آنها اطمینان حاصل کردند که افراد مبتلا به دیابت، مراقبت‌های مقرون‌به‌صرفه و با کیفیت را به صورت برابر دریافت می‌کنند. ارزیابی دستیابی به اهداف GDC در سطوح جهانی و ملی تا سال ۲۰۳۰ انجام می‌شود.
طبق برآورده ای جهانی اخیر، بیش از ۵۳۰ میلیون بزرگ سال به دیابت مبتلا هستند که ۸۰ درصد آن ها در کشورهای با درآمد پایین و متوسط ( LMICs ) زندگی می کنند. با افزایش شیوع و بار مالی دیابت، این مساله به طور نامتناسبی بر LMICs تاثیر خواهد گذاشت. مطالعات مبتنی بر جمعیت نشان داده اند که حتی در کشورهای توسعه یافته با سیستم های بهداشتی با بودجه مناسب، ارائه مراقبت مبتنی بر شواهد برای یک بیمار دیابتی همچنان غیر بهینه باقی می ماند.
۲۰ درصد از کشورهای با درآمد بالا اهداف توصیه شده برای دیابت را برآورده می کنند، و وضعیت در LMIC ها بدتر است. بنابراین، در حالی که در پیش از این هموگلوبین گلیکوزیله (HbA۱c)یا کنترل فشار خون بین ۵۰ % تا ۷۰ % متغیر بودهاست، در خال حاضر تنها ۵۰ % از افراد مبتلا به دیابت تایید شده، کنترل قند خون کافی دارند، و یک نفر از هر چهار نفر می‌تواند فشار خون خود را کنترل کند.
معیارهای پیشنهادی اصلی و مکمل GDC
GDC معیارهای اصلی و مکمل را تعیین و اولویت بندی کرده است تا به عنوان کاتالیزور برای اقدام علیه افزایش بیشتر دیابت عمل کنند. این چارچوب همچنین بر پیشرفت در بهبود تشخیص دیابت، HbA۱c و کنترل فشار خون، استفاده از استاتین در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ و اطمینان از تامین کافی انسولین نظارت می کند.
جالب است که درصد افرادی دیابتی که بیماری آنها تشخیص داده شده به طور متوسط ۶۱ درصد در تمام کشورها بود. از این تعداد، تعداد متوسط افراد با HbA۱c کم‌تر از ۸ % و فشار خون کم‌تر از ۱۴۰ / ۹۰ mm Hg به ترتیب ۶۸ % و ۵۶ % و کسانی که از استاتین ها استفاده می‌کردند ۱۲ % بود. در ایالات‌متحده، نسبت افراد مبتلا به دیابت تایید شده که اهداف را برآورده کردند، بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۹، ۱۲ تا ۱۳ درصد افزایش یافت، اما پس از آن نسبتا راکد ماند.
معیارهای GDC شامل چهار حوزه است:
۱- عواملی که در سطح سیستمی، ساختاری یا سیاستی ایفای نقش می‌کنند،
۲- فرایندهای مراقبتی،
۳- بیومارکرها، مثلا HbA۱c،
۴- پیامدهای سلامت
به همین ترتیب، این معیارها دارای سه سطح ریسک بودند، به عنوان مثال. , تشخیص دیابت یا در معرض خطر بالا را تایید کردند که آنها بر اساس در دسترس بودن داده ها , قابل تغییر بودن و نابرابری جهانی بررسی کردند . علاوه بر این، محققان توزیع جهانی هر معیار کلیدی را برای تعیین اهداف آینده بررسی کردند.
در نهایت، آنها معیارهای مکمل را پیشنهاد کردند، به عنوان مثال، بروز بیماری کلیوی مرحله نهایی و قطع عضو اندام تحتانی، که باید توسط سیستم‌های نظارت در سطح جمعیت جهانی پوشش داده شود.
محققان همچنین سه نوع شواهد برای ارزیابی وضعیت جهانی معیارها را مورد بحث قرار دادند. اولین مورد آخرین برآوردهای مبتنی بر جمعیت را برای خطوط پایه واقعی در سطح ملی ارزیابی کرد. دومین روند تخمینی در نرخ متریک از تنظیمات مختلف برای یافتن مقدار واقعی تغییر در طول زمان است. در نهایت، آنها مزایا و هزینه‌هایی را که برای مقابله با این اهداف در نظر گرفته شده‌اند را برآورد کردند.
آن ها همچنین داده هایی را از مقالات منتشر شده از منابع مختلف، به عنوان مثال، مطالعات مبتنی بر جمعیت کشوری و فراملی، جمع آوری کردند تا تعدادی از آن ها را نام ببرند.
نتیجه‌گیری:
درواقع، GDC اهداف بلندپروازانه ای را برای مدیریت دیابت در سطح جهانی تعیین کرده‌است. پس از دستیابی به آنها، میلیون ها نفری که با این بیماری ناتوان کننده زندگی می کنند از آن سود خواهند برد.
با این وجود، معیارها و اهداف GDC باید اقدامات چند بعدی را در سطوح فردی و سیاستی در سراسر کشورها انجام دهد. پیشگیری اولیه از دیابت و مراقبت یکپارچه برای افراد مبتلا به دیابت به جلوگیری از عواقب طولانی مدت آن و به توسعه معیارها و اهداف جدید کمک می کند. دستیابی به اهداف نیز ممکن است به طور قابل‌توجهی عوارض قلبی حاد را در میان افراد مبتلا به دیابت در سطح جمعیت کاهش دهد.
علاوه بر این، نویسندگان بر اهمیت توسعه سیستم های داده بهبود یافته برای اندازه گیری معیارهای مکمل در LMIC ها تاکید کردند. مهم‌تر از همه، آنها بر نیاز به ترویج آنچه که باعث بهبود پیامدهای سلامت برای افراد مبتلا به دیابت می‌شود، در زمینه نوآوری در تامین مالی سلامت، دسترسی به مراقبت، و سیستم‌های مراقبت بهداشتی، تاکید کردند.
منبع: news-medical
